بنفشه و شاپرک

بنفشه ای دیدم
که توی صحرا بود
چه خوب می خندید
چقدر زیبا بود!

به سوی او رفتم
بنفشه را چیدم
بنفشه غمگین شد
ومن نفهمیدم

به او چنین گفتم:
بنفشه زیبا!
بخند، چون دیگر
تو نیستی تنها

بنفشه خوبم
به من نگاهی کرد
غم دلش را او
به روی لب ،آورد:

چرا جدا کردی
ز خانه ام من را؟
دوباره برگردان
مرا به آن صحرا

مگر نمی دانی
که شاپرک آنجاست
بدون من الآن
چقدر او تنهاست!

ز حال او من را
تو با خبرگردان
مرا به آن صحرا
دوباره برگردان

نگارنده: سید احمد میرزاده

3 دیدگاه

  1. نوشته نیلوفر جمشیدی در 21 آوریل, 2014 ساعت 2:27 ب.ظ | پاسخ

    خیلی قشنگ بود

  2. نوشته شیرین در 15 ژوئن, 2017 ساعت 2:18 ق.ظ | پاسخ

    عالیه

  3. نوشته نعیمه در 30 می, 2019 ساعت 2:44 ب.ظ | پاسخ

    یادش بخیر تو دوران کودکی این شعرو من توی یه مراسم اداره اموزش پرورش دکلمه کردم

نوشتن دیدگاه

به دلیل استفاده کودکان تمام دیدگاه‌ها پیش از نمایش بازبینی میشوند.
آدرس ایمیل شما نمایش داده نمی‌شود. گزینه هایی که با * مشخص شده اند باید پر شوند.

*
*
این صفحه در مرورگرهای مدرن مانند Chrome، Firefox و Safari بهتر رویت میشود.