پروانه بالا می پرد
به به چه زیبا می پرد!
از لابه لای برگ ها
از روی گل هامی پرد
پروانه بازی می کند
با برگ گل های جوان
آن سوی ابر غصه ها
پروانه دارد آشیان
او می پرد تا آسمان
من می دوم دنبال او
یک مشت عطر پاک گل
می ریزد از هر بال او
ناگاه خورشید بهار
از چشم پنهان می شود
باغ قشنگ ما پر از
آواز باران می شود
در پشت قاب پنجره
یک شاپرک جامانده است
در زیر باران بهار
پروانه تنها مانده است!